We vertrokken na een lekker ontbijt uit Zafra de overvolle maar mooie herberg, de weg was goed begaanbaar en het landschap een beetje glooiend. Als je zo al lopend voort sjokt de eerste week uit denk ik al snel aan het aantal stappen wat wij al afgelegd hebben en nog moeten doen, ik merkt dat de voeten een voortdurende verandering ondergaan van tintelen, sokken die dubbel zitten in de schoenen wat bij nakijken niet zo is, maar wel irritatie geeft, het warm worden van de voeten (te veel wrijving?) tot het oplopen van blaren.
Allerlei kwalen waarvan ik merk dat naar mate je langer loopt een soort gewenning ontstaat, bij mijn voeten of bij mij zelf!!
De herberg in Villa Franca de los Barros wordt verbouwd waardoor het aantal overnachtingadressen bij particulieren al snel volloopt. Groepen pelgrims lopen door de straten op zoek naar een overnachtingadres, ik kom met een aantal bij de politie terecht die ons doorverwijst naar twee adressen en een stempel zet in ons paspoort.
De adressen zijn vol er is geen plaats meer, een aantal; pelgrims gaat verder op zoek en wij besluiten met de bus naar het volgende plaatsje te gaan.
We moeten twee uur wachten op de volgende bus en als we daar staan komt een van de eigenaren van een hostal met de auto langs en zegt nog een kamer te hebben met twee bedden, als hij ook nog een matras heeft voor op de grond hebben we onderdak voor deze nacht.
Het is ook weekend (zaterdag) waardoor de winkels 's avonds niet meer open zijn en als je loopt staan daar je gedachten niet allemaal bij stil, gelukkig hebben we nog wat voorraad en vinden we nog een bakker voor wat brood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten