Ondanks de kou of misschien wel dankzij de kou heb ik afgelopen nacht prima geslapen. Waarschijnlijk waren er weinig onruststokers die zo nodig met veel gerommel uit bed moesten, hoe dan ook het voelt lekker als je zo opstaat. De wind was weg vanmorgen, dus de eerste kilometers gleden in de ochtendkou voorbij, want koud is het nog steeds, het duurt vaak even voordat de zon zo´n uitstraling heeft dat je er warm van wordt. De weg in het dorp wordt aangegeven door het meer, meestal is het mogelijk door te steken als het laag water is, nu niet het water staat te hoog, dus over de weg en de brug, daarna klimmen naar boven en het land weer in. 
Al dagen lopen we over akkerbouw grond, paden tussen grote boerderijen en af en toe passeren we een bijna verlaten dorp dat vaak geen café meer heeft, dus staan we op water na droog onderweg. Het tweede meer kunnen we door de waterstand ook niet oversteken en we moeten er helemaal omheen, over heuvels en als we het meer gerond hebben zien we de ruines van een immens kasteel. Er zijn tekeningen te zien van hoe het geweest is, nu staan er alleen nog grote brokstukken van de restanten van muren. Als ik in de ruimte rondloop geeft dit een geweldige indruk, hoe moet dit indertijd geweest zijn in volle glorie en bevolkt met, Romeinen? Als we vandaag de doorgaande weg genomen hadden dan zou de weg de helft korter zijn geweest, maar geen pelgrim denkt daaraan. In Granja de Mureruela vinden we een herberg naast de bar en kunnen we meteen aanschuiven met Italianen,Duitsers, Canadezen en een Japanner voor een menuutje, na al dat gesjouw beslist lekker om zo verwelkomt te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten