vrijdag 7 mei 2010

Dag 28 Tabara - Calzandilla de Terra

Onrustige nacht met zoveel slapers in een kleine ruimte, er was een pelgrim die zijn matras had opgepakt en in de keuken was gaan slapen, waarschijnlijk heel wijs. Om half zeven werd ik voor de tweede maal deze nacht gewekt door een Spaanse buurman die met verblindend licht uit zijn lantaarn in mijn ogen scheen toen hij uit het bovenbed probeerde te klimmen, een niet zo,n prettige manier om wakker te worden. Zeker niet als je ook al laat gaat slapen doordat twee fietsers ( door de wandelaars toeristen genoemd) laat naar bed gaan en dan met van die hoofdlampjes op nog van alles moeten regelen, lampjes omhoog, naar beneden, opzij en helemaal rond als ze nog wat met elkaar moeten bespreken, als je al in bed ligt is het om gek van te worden. Dus onder de bewolking lekker gegeten op het
Natuurlijk slapen de toeristen uit en lopen te mopperen als om zeven uur het licht aangedaan wordt. Dus maar weer vroeg op pad, er is een herberg zo´n 20 km verder met ontbijt en avondeten op zich aantrekkelijk, maar als ik bedenk dat alle pelgrims daar wel zullen neerploffen en de volgende dag een tocht van 37 km op het route boekje staat besluit ik toch maar om 10 km door te lopen, wordt het morgen maar 27 km wel zo aantrekkelijk. Dus onder de bewolking lekker gegeten op het pleintje en door een mooi landschap langs de rivier verder getrokken naar Calzandilla de Terra, de herberg was moeilijk te vinden, de eerste man legde mij uit waar ik de sleutels kon halen ik dacht hem begrepen te hebben maar uiteindelijk kwam ik uit bij het café zonder resultaat, daar stond de man weer en de herbergier en zij probeerden mij duidelijk te maken dat er geen sleutel was, toen ik dat niet zo goed begreep en de lijst met herbergen erbij haalde ging de herbergier met me mee en naar het huis waar ik met de eerste man voorgestaan had, hij belde voor mij aan en hield zich daarna afzijdig, de vrouw die opendeed haalde de sleutels en ging mij voor, ik moest nog even mijn rugzak uit de bar halen en werd daar nog even opzij getrokken door de herbergier die mij veel in het Spaans uitlegde en wijzend naar de vrouw die voorop ging, het verhaal kwam het mij geheimzinnig over, ik moest wel terug komen als ik mij geschoren had om wat te drinken, dat heb ik ook maar gedaan, de barvrouw wilde voor mij wel koken, zij kwam met een lijstje of menuutje waar ik niet veel van begreep en ik heb het maar aan haar overgelaten, dit begreep zijn wel. Inmiddels was in de herberg een Spaanse lotgenoot aangekomen die helemaal verregend was, dit had ik gelukkig ontlopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten