Buiten de herberg stond Domingo op mij te wachten , een Spanjaard die ook wat Engels spreekt en wij ontmoeten elkaar al een paar dagen in verschillende plaatsen waar wij verblijven. Hij was ziek geweest, griep en ik was verrast dat hij hier stond in de regen te wachten, hij had goede medicijnen gekregen van de Zuid-Afrikanen en dat had hem op de been gehouden. We vertrokken in de regen en ook vandaag was het in eerste instantie weer flink klimmen naar boven, dat maakt je goed wakker. Eenmaal boven was het heuveltje op en af we bleven flink hoog, de regen werd wat minder en wolkenflarden zweefden boven de dalen. Af en toe liet de zon zich even zien en kregen we prachtige vergezichten.
Kleine autootjes reden over de snelweg en een kleine trein zoefde door het landschap, voor de rest heuvels en dalen prachtige begroeiing en we liepen door een stil en leeg landschap. Halverwege op deze tocht van 35 km was er gelukkig een bar waar we ons even konden laven aan de koffie, om daarna weer verder te trekken door de bergen. Gisterenavond gegeten met een jonge Duitser, hij vertelde de weg een beetje kwijt te zijn in het leven, hij werkte in de computer branche (nu niet meer), hij loopt nu op de Camino waar hij lichamelijke energie opdoet, dat voelt goed zegt hij. Als je je lijf voelt werken wordt je hoofd leger, hij heeft afscheid genomen van zijn oude leven, zijn ouders gedag gezegd en hij gaat na de Camino zijn Australische vriendin achterna om te kijken of hij daar een wat zinvoller leven op kan bouwen. Ik kom op deze Camino nogal wat jonge mensen tegen die hun baan hebben opgezegd, of hun contract niet verlengd hebben om (weer) te kunnen lopen in Spanje en nieuwe energie op te doen.
De laatste acht km dalen we af en acht km is dan best een heel eind op een slingerend pad langs de bergwand met het diepe dal aan de andere kant, geen weggetje om 's-nachts na een borrel op af te rijden, je kan een flink eind naar beneden stuiteren, maar het blijft ontzettend mooi!!
Buiten de herberg stond Domingo op mij te wachten , een Spanjaard die ook wat Engels spreekt en wij ontmoeten elkaar al een paar dagen in verschillende plaatsen waar wij verblijven. Hij was ziek geweest, griep en ik was verrast dat hij hier stond in de regen te wachten, hij had goede medicijnen gekregen van de Zuid-Afrikanen en dat had hem op de been gehouden. We vertrokken in de regen en ook vandaag was het in eerste instantie weer flink klimmen naar boven, dat maakt je goed wakker. Eenmaal boven was het heuveltje op en af we bleven flink hoog, de regen werd wat minder en wolkenflarden zweefden boven de dalen. Af en toe liet de zon zich even zien en kregen we prachtige vergezichten. 
Kleine autootjes reden over de snelweg en een kleine trein zoefde door het landschap, voor de rest heuvels en dalen prachtige begroeiing en we liepen door een stil en leeg landschap. Halverwege op deze tocht van 35 km was er gelukkig een bar waar we ons even konden laven aan de koffie, om daarna weer verder te trekken door de bergen. Gisterenavond gegeten met een jonge Duitser, hij vertelde de weg een beetje kwijt te zijn in het leven, hij werkte in de computer branche (nu niet meer), hij loopt nu op de Camino waar hij lichamelijke energie opdoet, dat voelt goed zegt hij. Als je je lijf voelt werken wordt je hoofd leger, hij heeft afscheid genomen van zijn oude leven, zijn ouders gedag gezegd en hij gaat na de Camino zijn Australische vriendin achterna om te kijken of hij daar een wat zinvoller leven op kan bouwen. Ik kom op deze Camino nogal wat jonge mensen tegen die hun baan hebben opgezegd, of hun contract niet verlengd hebben om (weer) te kunnen lopen in Spanje en nieuwe energie op te doen.
De laatste acht km dalen we af en acht km is dan best een heel eind op een slingerend pad langs de bergwand met het diepe dal aan de andere kant, geen weggetje om 's-nachts na een borrel op af te rijden, je kan een flink eind naar beneden stuiteren, maar het blijft ontzettend mooi!!
Hallo Dirk,
BeantwoordenVerwijderenComplimenten voor het bereiken van Santiago. Je hebt het vlot gedaan. Ik heb uiteraard je belevenissen weer redelijk gevolgd. Ik ben alleen kwijt of je nog gezelschap hebt van een van je kornuiten. Van een weet ik dat hij gestopt is. Maar waar is de andere.
Veel plezier en rust in Santiago. Geniet ervan en kijkt goed om je heen. Misschien vindt je wel iets voor ons als Hollandhuis. Ik ben benieuwd.
Als coordinator van ons Genootschap moet toch vele deuren voor je open gaan.
Voor het vervolg naar Finisterre veel genoegen en Bon Camino.
Groet,
Bas