donderdag 15 april 2010

Dag 6 Monesterio - Fuente de Cantos


Hola amigo's


We soppen door zuid Spanje, we lopen over paden begrensd door stenen muurtjes waarachter (olijf)boomgaarden te zien zijn of af en toe een vergezicht naar een plaats waar wij geweest zijn of die wij passeren. Een fantastisch landschap ook al regent het pijpenstelen en wordt het pad een modderbaan waar het soppend lopen is, de riviertjes van water volgen hun weg langs je voetstappen en vullen de stappen met water zodra je de stap genomen hebt, als je door een laagte loopt dan sop je echt door het water en moet je uitkijken voor uitglijden over natte gladde stenen.
O ja gisteren ben ik onderuit gegaan, niet zo lekker ik glipte weg bij een stap over een steen en vervolgens voerde de zware rugzak mij veilloos naar de grond, daar lig je dan in het natte zand op je rug en de rugzak onder je en je heb eigenlijk geen zin om op te staan, je baalt en de boel is vies. Als je je dat allemaal gerealiseerd hebt sta je toch maar weer op en knoopt de boel weer om en schuifel je voorzichtig verder, oppassen dat je niet weer onderuit gaat.
Zo lopen we vanmorgen in de regen, wel een kleurrijk gezicht rode poncho, gele en blauwe rugzaktas, petten en mutsen op, zwijgend achter elkaar, heuveltje op heuveltje af, sop, sop , sop. Er wordt dan weinig gesproken een ieder is met zich zelf bezig en om de weg te vinden, af en toe komen we een pelgrim tegen die gelaten groet. De wind is gelukkig in de rug waardoor we voortgestuwd worden alsmaar verder en langzaam verandert het landschap de muurtjes en bomen verdwijnen en we komen in een meer open landschap terecht. Verre weidse gezichten tot de einder, een en al heveltjes die in een groots landschap staan.
Ik passeer de abdij waar ik gisteren met een Engelsman en Amerikaanse in een taxi heen ben gereden. De abdij is al gesticht door de Moren in een jaar ver voor ons 1000e jaar en later overgenomen door de katholieken. De abdij ligt boven op een forse heuvel, hij was helaas al gesloten, de taxi chauffeur vertelde ons dat er wisselende tijden zijn dat de abdij dicht gaat en we hebben vandaag pech. Het uitzicht is adembenemend, naar alle kanten is er vrij uitzicht, we krijgen uitleg over de route die wij morgen gaan lopen en kunnen vertrekplaats en aankomst plaats zien liggen, met daar tussen in een meertje wat we zullen moeten oversteken.
Toen ik vandaag bij het meertje aankwam was er snel stromend water met wat keien in het water, met twee stokken ben ik van kei naar kei gegaan en wonderwel aan de overkant gekomen. Onze één na oudste tochtgenoot volgde mij op een zelfde manier en een Amerikaanse trok haar waterslippers aan en wade door het water, onze oudste tochtgenoot stroopte zijn broek op en plonsde in het water en liep strak rechtdoor terwijl wij met verbazing en een glimlach stonden toe te kijken, het is te hopen dat hij vandaag zijn schoenen nog droog krijgt.
Over droog houden gesproken gisteren sliepen wij in een hotelletje met een badkamer, douchen in het bad. U begrijpt het al de douche kon niet aan de muur hangen en een hand was bezet, met de andere hand probeer je je in evenwicht te houden shampoo te gebruiken en jawel hoor het was nog glad ook dus ik voelde mij gaan in een flits greep ik het badgordijn, de douche knop vloog uit mijn handen en zag hem nog net over de badrand glippen, hij greep meteen zijn kans om de badkamer blank te zetten, je weet hoe slangen zijn. Daar ging ik onderuit in het bad het douchegordijn ging mee. Het zal best wel een hele klap geweest zijn want het duurde even voor mijn Engelse kamergenoot voorzichtig vroeg of alles wel was. Het ging wel, met het douchegordijn veel minder en de badkamer kon wel weer gedroogd worden dus zei ik maar dat alles wel was.
We hebben onze tocht rond één uur afgerond en onze kilometertjes weer gelopen, we slapen vannacht in klooster dat tot herberg is omgebouwd dus geen Spartaanse toestanden, ze hebben hier geen geknoopt touw meer of rietjes, we slapen op een vierpersoonskamer met goede stapelbedden en heel mooie voorzieningen, morgen wordt tegen een geringe vergoeding ons nog een ontbijt verstrekt.
Leuk om al die reacties in het verre Spanje van jullie te lezen, wij gaan door jullie ook!! De foto's ontbreken nog we doen ons best deze er ook bij te plaatsen. Soms hebben we geen of weinig internet mogelijkheden, sorry voor het ongemak.

Adios






Geen opmerkingen:

Een reactie posten